Ps 60[59],7-14

KSIĘGA DRUGA
PSALM 60(59)*
Modlitwa po klęsce
7 Aby ocaleli, których Ty miłujesz,
wspomóż Twą prawicą i wysłuchaj nas!

8 Bóg przemówił w swojej świątyni*:
«Będę się radował i podzielę Sychem,
a dolinę Sukkot wymierzę.
9 Do Mnie należy Gilead, do Mnie Manasses,
Efraim jest szyszakiem mej głowy*,
Juda moim berłem,
10 Moab jest dla Mnie misą do mycia,
na Edom but mój rzucę*,
nad Filisteą będę triumfował».

11 Któż mię wprowadzi do miasta warownego?*
Któż aż do Edomu mię doprowadzi?
12 Czyż nie Ty, o Boże, nas odrzuciłeś
i [już] nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami?
13 Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi,
bo ludzkie ocalenie jest zawodne.
14 W Bogu dokonamy czynów pełnych mocy:
i On podepcze naszych nieprzyjaciół.



Przypisy

60,1 - Ps 60 Zbiorowa lamentacja z pomyślną wyrocznią prorocką (w. 8-10).
60,8 - Inni tłum.: "przyrzekł w swej świętości" (por. Am 4,2).
60,9 - Wymienione w w.8 obszary wchodziły w skład państwa północnego. Wraz z obszarami zajordańskimi (Gilead i Manasses) wpadły one po r. 722 w ręce Asyrii. Podobną zapowiedź por. w Iz 11,13n; Bóg odbierze swą własność.
60,10 - Symbol objęcia w posiadanie (por. Pwt 25,9; Rt 4,7: w nieco innym znaczeniu).
60,11 - Chodzi o położoną na skalistej wyżynie stolicę Edomu - Bosrę. Edomici należeli do tradycyjnych nieprzyjaciół Izraela (por. Iz 34,5-15; Ez 25,12; Ez 35,1-15; Ab 15-18).